Bir dönem ülkemizin de önemli gündem maddelerinden olan Somali Deniz Korsanlığı, Somali sahillerinde konuşlanmış bir grup başıbozuk balıkçının giriştiği, uluslararası ticareti baltalayan kriminal eylemler silsilesi gibi görünse de, aslında ülkedeki çoğu balıkçı köyünün asli geçim kaynağına dönüşmüş bir iş kolu olmuş.
Tek bir başarılı eylemde duruma göre onlarca milyon dolarlık fidye koparabilen korsanlar, köylerinin imarını sağlıyor; okul, hastane gibi temel ihtiyaçları karşılıyor ve bir sonraki saldırıdan pay isteyenlere de yatırımcı olma fırsatı veriyorlarmış. Haliyle köy ahalisi de -kimi doğrudan aile bireyleri olan- korsanlara her türlü lojistik desteği sağlıyormuş.
Kitlesel fonlamalı korsanlık
Eşkıyanın yerel halkça desteklenmesi sıkça görülen bir durum olsa da -Eylemleriyle otoriteyi karşısına alan eşkıya, yerel halkla da ters gidip onlarla da çatışma riskini alamayacaktır. Mazlum halkın hayatlarına yapılacak mütevazı katkılar, eşkıyaca karşı durulan Otorite figürünün halk üzerindeki olumsuz imajının katkısı ile birleşince aralarında otomatik kazan kazan ilişkisi oluşur- sonraki korsan saldırısına yatırım yapmak, her ne kadar örnekleri olsa da, görece yeni bir durum.
Mogadişu’da 7/24 faaliyette olan merkeze gidip istenen korsan grubuna yatırım yapılabiliyormuş.
Örneğin bir korsan grubuna RPG roketatar katkısı sağlayan bir kadına (yatırım tutarı yaklaşık 2.000.-USD), grubun gerçekleştirdiği saldırının neticesinde elde ettiği gelirden yaklaşık 75.000.-USD pay verilmiş. Hikayenin tamamı burada.
Ancak alınan önlemler Somali korsanlık faaliyetlerini büyük ölçüde sekteye uğratmış hatta neredeyse bitme noktasına getirmiş. Strata verilerine göre 2010-2015 yılları arasında 358 saldırı gözlenmişken, 2016-2021 arası bu rakam 8’e düşmüş.
